Groot Brakrivier
Door: Marloes en Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin
29 November 2015 | Zuid-Afrika, George
Hoi allemaal,
We bevinden ons in de middle of nowhere. Van ons huisje – op het terrein van een boerderij – bestaat geen adres. Het is 5 km hobbelen over een onverharde weg om in de bewoonde wereld te komen. Om deze plek te vinden hadden we alleen een plaatsnaam (“Groot Brakrivier”), de naam van onze gastvrouw en GPS coördinaten tot onze beschikking. De coördinaten brachten ons echter in het verkeerde dorp. Bij het postkantoor van de plaats Groot Brakrivier kenden ze de familie waar wij nu logeren niet en stuurden ze ons naar een afgelegen adres waar iemand met dezelfde achternaam zou wonen. Ook die woning bleek niet te vinden. Daar liepen we weer vast. Gelukkig was er een aardige Zuid-Afrikaan in een pick-up truck die de familie wel kende en 10 minuten voor ons uit wilde rijden. Het is hier wel een klein paradijsje: trampoline, zwembad, een grote tuin, schildpadden en een vuurplaatsje.
De afgelopen week hebben we veel ondernomen. Bij het wijnhuis in Stellenbosch dat we bezocht hebben zat een vogelparkje waar we een mooie show hebben gezien. Anouk was stoer en wilde de uil best op haar hand hebben. Dat hadden we niet verwacht. We zijn naar het dorpje Franschhoek gereden dat gesticht is door Hugenoten die eind 17e eeuw met VOC schepen naar Zuid Afrika kwamen. Bij Kleinmond hebben we gezien hoe kleine vissersbootjes aan land kwamen met verse kreeften. Met handschoenen werden ze in kratten geschept waarbij de ambtenaar nauwkeurig op een briefje bijhield hoeveel kilo er werd gelost. Bij Hermanus zagen we een grote groep dolfijnen voor de kust zwemmen.
Ons huidige huisje ligt vlakbij de Garden Route. Het is hier een groen en vruchtbaar gebied met veel perziken, abrikozen, nectarines, bessen en aardbeien. Vandaag hebben we zelf aardbeien geplukt (en natuurlijk opgegeten). Vanuit hier zijn we ook naar de Cango Caves gegaan: prachtige grotten die in 1780 zijn (her)ontdekt door de Nederlander Jacobus van Zyl. De grotten zijn enorm groot; de grootste balzaal is 90 lang, 50 breed en 18 meter hoog. De grotten van Han zijn er niets bij…
Ook zijn we in Oudtshoorn geweest, de struisvogelhoofdstad van de wereld. Het stadje is eind 19e eeuw rijk geworden van de export van struisvogelleer en –veren. Wij hielden er een heerlijk struisvogelburgertje aan over wat bij ons allen ’s avonds in de smaak viel.
De afgelopen dagen zijn we veel bij de kust geweest. Zo hebben we bij Wilderness paragliders zien lander op het strand en mooie schelpen gevonden en bij Mosselbay hebben we met een klein bootje een boottochtje op zee gemaakt naar een zeehondenkolonie. De boot ging behoorlijk op en neer op de golven en we moesten ons goed vasthouden. Gelukkig vond Anouk het niet eng. Anne viel zelfs halverwege in slaap.
Het gaat prima met de meisjes. Ze ondergaan vrolijk alle nieuwe ervaringen, spelen, ruziën, knuffelen, stoeien samen en slapen ook op één kamer. Het enige nadeel voor ons is dat ze nog niet lijken te begrijpen dat ze ook uit kunnen slapen: regelmatig zijn ze beiden al om 06.30 uur wakker en klaar om aan een nieuwe dag te beginnen.
Wij blijven nog een week in dit gebied en trekken via Tsitsikamma en Addo Elephant Park langzaam verder richting Port Elisabeth.
Liefs van Marloes, Martin, Anouk en Anne
We bevinden ons in de middle of nowhere. Van ons huisje – op het terrein van een boerderij – bestaat geen adres. Het is 5 km hobbelen over een onverharde weg om in de bewoonde wereld te komen. Om deze plek te vinden hadden we alleen een plaatsnaam (“Groot Brakrivier”), de naam van onze gastvrouw en GPS coördinaten tot onze beschikking. De coördinaten brachten ons echter in het verkeerde dorp. Bij het postkantoor van de plaats Groot Brakrivier kenden ze de familie waar wij nu logeren niet en stuurden ze ons naar een afgelegen adres waar iemand met dezelfde achternaam zou wonen. Ook die woning bleek niet te vinden. Daar liepen we weer vast. Gelukkig was er een aardige Zuid-Afrikaan in een pick-up truck die de familie wel kende en 10 minuten voor ons uit wilde rijden. Het is hier wel een klein paradijsje: trampoline, zwembad, een grote tuin, schildpadden en een vuurplaatsje.
De afgelopen week hebben we veel ondernomen. Bij het wijnhuis in Stellenbosch dat we bezocht hebben zat een vogelparkje waar we een mooie show hebben gezien. Anouk was stoer en wilde de uil best op haar hand hebben. Dat hadden we niet verwacht. We zijn naar het dorpje Franschhoek gereden dat gesticht is door Hugenoten die eind 17e eeuw met VOC schepen naar Zuid Afrika kwamen. Bij Kleinmond hebben we gezien hoe kleine vissersbootjes aan land kwamen met verse kreeften. Met handschoenen werden ze in kratten geschept waarbij de ambtenaar nauwkeurig op een briefje bijhield hoeveel kilo er werd gelost. Bij Hermanus zagen we een grote groep dolfijnen voor de kust zwemmen.
Ons huidige huisje ligt vlakbij de Garden Route. Het is hier een groen en vruchtbaar gebied met veel perziken, abrikozen, nectarines, bessen en aardbeien. Vandaag hebben we zelf aardbeien geplukt (en natuurlijk opgegeten). Vanuit hier zijn we ook naar de Cango Caves gegaan: prachtige grotten die in 1780 zijn (her)ontdekt door de Nederlander Jacobus van Zyl. De grotten zijn enorm groot; de grootste balzaal is 90 lang, 50 breed en 18 meter hoog. De grotten van Han zijn er niets bij…
Ook zijn we in Oudtshoorn geweest, de struisvogelhoofdstad van de wereld. Het stadje is eind 19e eeuw rijk geworden van de export van struisvogelleer en –veren. Wij hielden er een heerlijk struisvogelburgertje aan over wat bij ons allen ’s avonds in de smaak viel.
De afgelopen dagen zijn we veel bij de kust geweest. Zo hebben we bij Wilderness paragliders zien lander op het strand en mooie schelpen gevonden en bij Mosselbay hebben we met een klein bootje een boottochtje op zee gemaakt naar een zeehondenkolonie. De boot ging behoorlijk op en neer op de golven en we moesten ons goed vasthouden. Gelukkig vond Anouk het niet eng. Anne viel zelfs halverwege in slaap.
Het gaat prima met de meisjes. Ze ondergaan vrolijk alle nieuwe ervaringen, spelen, ruziën, knuffelen, stoeien samen en slapen ook op één kamer. Het enige nadeel voor ons is dat ze nog niet lijken te begrijpen dat ze ook uit kunnen slapen: regelmatig zijn ze beiden al om 06.30 uur wakker en klaar om aan een nieuwe dag te beginnen.
Wij blijven nog een week in dit gebied en trekken via Tsitsikamma en Addo Elephant Park langzaam verder richting Port Elisabeth.
Liefs van Marloes, Martin, Anouk en Anne
-
29 November 2015 - 16:35
Judith En Nanning:
Hallo MMAA,
Vanuit een reeds donker en zeer winderig Nederland, is het heerlijk om jullie verslag te lezen. Het is mooi dat jullie zoveel foto's maken, want in de hoofden van jullie dochters zal niet veel beklijven van al hun avonturen. Behalve natuurlijk over wat er later allemaal over verteld wordt en wellicht een speciaal gevoel of lichtinval. Dat is niet willen uitslapen is voor jullie wat minder, maar ik neem aan dat jullie ook niet heel laat naar bed gaan.
Donderdagavond en vrijdag op Lise en Jelle gepast. Jelle spookte in de nacht en was daarvan zo moe dat hij vrijdagmorgen om half elf alweer in bed lag en tot half twee sliep. Opa en oma deden onderwijl ook een dutje. Ha,ha! We zijn net spinnende poezen met de liefde en aandacht die we van de kleinkinderen krijgen.
Tot horens en liefs vanuit Brummen. -
29 November 2015 - 18:06
Rosita:
Hoi MMAA,
Wat heerlijk om jullie verhalen te lezen en om de vrolijke foto's te zien. Geniet van jullie avonturen.
Gr. Rosita -
29 November 2015 - 18:48
Sjoerd:
Leuk Martin! mooie fotos, maar euh, 06.30 is voor de meeste mensen standaard hoor.......;) -
29 November 2015 - 18:56
Jos:
Gaaf hoor! Kampvuurtje zelf aangestoken Martin? Het ziet er erg gezellig uit. -
29 November 2015 - 20:09
Maike:
stoer hoor die navigator van jullie en dan rijden ze ook nog links daar. Vaak je ruitenwissers aan bij het richting aanwijzen.. Veel plezier! -
30 November 2015 - 11:55
Dianne:
Hoi MMAA,
wauw wat zien die foto's er jaloersmakend uit :-) Stoer hoor Anouk met die vogel!
Lees met plezier jullie reisverhalen. Heel veel plezier nog daar! groetjes Dianne -
30 November 2015 - 20:05
Hannie:
What a nice story to read and I had to laugh when you said it is in the middle of now where,,,, it is defnitely in the middle of paradise that we live! Enjoy tsitsikama
Love Hannie, Corrie ,Hanrie and Dirk -
01 December 2015 - 15:52
Breugems:
Heerlijk om jullie verhalen te lezen en foto's te zien. Wat een beleving deze reis met z'n vieren. Het inspireert enorm.
PS. De schoenen van Marloes zijn opgehaald en ik heb natuurlijk een beetje afgedongen op de prijs ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
